9 Nisan 2015 Perşembe

Hüzün Yerleştirmece


Her şey ve herkes yine de bir şeye aittir… Ali Ayşe’ye, Kemal terk ettiği karısına, Suat kazanamadığı dükkanına, babam kaybettiği paraya, annem her daim sığındığı dualara, kurt kuzuya, kuş sapana, elif merteğe, y bacağa…
Ben henüz okuyamadığım kitaplara, yazmadığım defterlere, dokunmadığım kalemlere merak saldım anla-sana…
“Ben ne olacağım?” sorundaki savunmasızlığa ve masumiyete, elbette…
Aidiyeti seller, mevcudiyeti enginler, seni hikmetler, beni müptezel iklimler sildi süpürdü…
Nerede dolapta soğutulmuş, kandırmaca sular? Onlar da mı çekilmekte?

2 Ağustos 2014

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder