Sabah rüzgarının sıcak esintisi çarptı kokunu yüzüme
Yine yoktun yanımda
Kokun… ah kokun…
Nerde olsa bulur, girer hücrelerime, en derinlerine,
Kalırım ben olduğum yerde bir adım dahi atamam, korku belki de
Belki de beklemenin şekillenişi seninle
Zamanın anlarından birinde “unutacağım artık böyle olmuyor” dedim kendi kendime
Yalanmış, koskoca bir yalan…
Bana bakmadığın her an ben o yalana biraz daha bulansam da bulaşsam da
İyi ki seni sevdim
Ne iyi ettim de seni sevdim
Demekten vazgeçemiyorum
Yalan-mış duygularıma karşın, sana rağmen sen…
23 Temmuz 2014
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder