Camda yalnızlık vardı bugün… İskambil kağıtları oynadı ellerimle saatlerce belki de… Sessiz kulaklarım ne duysa inanırsın diye sordu kendine… İş işten geçti mi diye sormak bile geçti bendeki vakitte… Bunca karamsarlık ne diye var ki kurabiye kadar yürekte…
Kıyımlara alışmak ne mümkün biraz iyiliği sindirmiş bir sevdada…
Kakafoni vardır dil kurallarında, bilir misin? Tekrara düşmenin bir diğer adıdır… Sen de ol istiyorum mesela güvenin bendeki bir diğer adı…
Ben ne korkak olmuşum, ben ne korkar olmuşum sevmekten, güvenmekten…
Belki sen bile kabullenemedin beni…
Farkı fark etmeli, yola devam etmeli, çakıllara gelmeden yürümeli…
Sevmeyi öğret bana tekrardan…
29 Ekim 2014
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder